การกระทำ และที่ควรอยู่
"กระทำความถูกความดี และอยู่ในที่ไม่เป็นความโลภ ไม่เป็นความโกรธ ไม่เป็นความหลง"การจัดการความโลภ ความโกรธ ความหลง
"สามารถแยกความโลภ ความโกรธ ความหลง ออกจากกันด้วยธรรมะ การวางเฉย วิชา แล้วจัดการให้ไม่โลภ ไม่โกรธ ไม่หลง ไปทีละอย่าง"
"สามารถแยกความโลภออกจากกันด้วยธรรมะ การวางเฉย วิชา แล้วจัดการให้ไม่โลภไปทีละอย่าง"
"สามารถแยกความโกรธออกจากกันด้วยธรรมะ การวางเฉย วิชา แล้วจัดการให้ไม่โกรธไปทีละอย่าง"
"สามารถแยกความหลงออกจากกันด้วยธรรมะ การวางเฉย วิชา แล้วจัดการให้ไม่หลงไปทีละอย่าง"
ไม่เป็นความโลภ ไม่เป็นความโกรธ ไม่เป็นความหลง
"ไม่เป็นความโลภ ไม่เป็นความโกรธ ไม่เป็นความหลง โดยการปฏิบัติความถูก ธรรมะ ธรรมฝ่ายดีงาม ความดีงาม วิชา ความไม่เป็นกิเลส ทางสายกลาง"
เป็นประโยชน์ เป็นโทษ
"ความถูก ธรรมะ ธรรมฝ่ายดีงาม ความดีงาม วิชา ความไม่เป็นกิเลส ทางสายกลาง เป็นสิ่งที่เป็นประโยชน์ ไม่เป็นโทษ จึงควรปฏิบัติ"
"การเบียดเบียน เป็นสิ่งที่ไม่เป็นประโยชน์ เป็นโทษต่อทั้งตนเองและผู้อื่น จึงไม่ควรเบียดเบียนทั้งตนเองและผู้อื่น"
การไม่เบียดเบียนตนเอง
"การเบียดเบียนตนเอง คือ การทำให้ตนเองเป็นทุกข์ เดือดร้อน การปฏิบัติอธรรม เบียดเบียนผู้อื่น การมีและใช้วิชาที่ผิดที่ไม่ดี การปฏิบัติอย่างเป็นกิเลส"
"การไม่เบียดเบียนตนเอง คือ การทำให้ตนเองไม่เป็นทุกข์ ไม่เดือดร้อน การไม่ปฏิบัติอธรรม ไม่เบียดเบียนผู้อื่น การมีและใช้วิชาที่ถูกที่ดี การปฏิบัติอย่างไม่เป็นกิเลส"
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น